İKİ MANDAL LÜTFEN...
Pazarlar hep aynı…
Bugün çok zor uyandım. Kalkamayacağım zaten dün geceden belliydi. Saat geceyarısını gösterirken hala absürt bir çizgi filmi seyretme çabasındaydım.
Baştan sarmamıştı film aslında. Bir kere başladın sonunu bari getir telkinleriyle ancak yarısını izleyebildim. “Prenses Mononoke” epey uzun bi süre önce alınıp, zulalanmış filmlerim arasındaydı. Adında prenses geçiyor güzeldir diye seçmiştim onca film arasından. Gel gör ki ne prenseslik bir durum vardı ne de kurbağalık... Hayalkırıklığı sarmışken tüm ruhumu biraz televoleye takıldım. O daha da gerince belgesel seyredip kopayım şu insan aleminden börtü böcek ne alemde acep? deyip Discovery'i tıkladım. Birde ne göreyim perili köşklerin koridorlarında gezinen ruhlar sarmıştı ortalığı. Bu kabus böyle gider en iyisi gidip yatmak deyip rutinleri yerine getirdikten sonra kabus ötesi bir geceye balıklama daldım. Önce yastığımda örümcek geziyor zannettim, kulağıma girecek korkusuyla ışığı koşarak açtım. Tüm yatağı silkeleyip az biraz huzur bulunca camı kapatıp kapatmama mevzusuna takıldım. Kapasam iyi olur, serinledi hava, kapamasam temiz hava girer sabah rahat uyanırım ikilemiyle bir iki saat geçirdikten sonra sabah beş gibi yerimden fırladım ne olduğunu anlamadan. Baktım odaya bir süre. Kalkıp tv seyrettim…
Ve Pazartesi gözüm kapanıyor.
Mandallamak lazım bu gözleri…
Bugün çok zor uyandım. Kalkamayacağım zaten dün geceden belliydi. Saat geceyarısını gösterirken hala absürt bir çizgi filmi seyretme çabasındaydım.
Baştan sarmamıştı film aslında. Bir kere başladın sonunu bari getir telkinleriyle ancak yarısını izleyebildim. “Prenses Mononoke” epey uzun bi süre önce alınıp, zulalanmış filmlerim arasındaydı. Adında prenses geçiyor güzeldir diye seçmiştim onca film arasından. Gel gör ki ne prenseslik bir durum vardı ne de kurbağalık... Hayalkırıklığı sarmışken tüm ruhumu biraz televoleye takıldım. O daha da gerince belgesel seyredip kopayım şu insan aleminden börtü böcek ne alemde acep? deyip Discovery'i tıkladım. Birde ne göreyim perili köşklerin koridorlarında gezinen ruhlar sarmıştı ortalığı. Bu kabus böyle gider en iyisi gidip yatmak deyip rutinleri yerine getirdikten sonra kabus ötesi bir geceye balıklama daldım. Önce yastığımda örümcek geziyor zannettim, kulağıma girecek korkusuyla ışığı koşarak açtım. Tüm yatağı silkeleyip az biraz huzur bulunca camı kapatıp kapatmama mevzusuna takıldım. Kapasam iyi olur, serinledi hava, kapamasam temiz hava girer sabah rahat uyanırım ikilemiyle bir iki saat geçirdikten sonra sabah beş gibi yerimden fırladım ne olduğunu anlamadan. Baktım odaya bir süre. Kalkıp tv seyrettim…
Ve Pazartesi gözüm kapanıyor.
Mandallamak lazım bu gözleri…
posted by renklipamuklar at 4:34 ÖS
4 Comments:
Size inanamıyorum! İlk defa Hayao Miyazaki'nin herhangi bir filmini beğenmemiş birine rastlıyorum. "Uzaylı görmüş" gibiyim :o)
Oysa ki ben aynı filmi, Japonca öğretmenimle birlikte, yer yer ağlayarak izlemiştim.
İnsan algısı, ne tuhaf... Sizin çarpılarak izlediğiniz/dinlediğiniz herhangi bir sanat eseriyle, bir başkası ilgilenmiyor bile. Üstelik bunun tek nedeni algılama farkı.
Goddess artemis, sorma ben de kendimi bugünlerde uzaylı gibi hissediyorum :(
Aslına bakarsan ben o filmi alırken kime ait olduğuna hiç bakmadım, kusurlarım affola...
Bilseydim Heidi'nin yaratıcısına ait olduğuna ne yapar ne eder sonunu getirirdim...
Zaten benim filmin çizgisine söylecek sözüm yok yalnızca konusu sarmadı yada renklipamuklar mankafa günündeydi diyebilirim :P
İyi günah çıkardım di mi :D
Estağpitipiti, ne bir kusur var ortada ne de bağışlamaya yetkili mercî!
Daha iyi bir gününüzde, bloğuma yazdığım Miyazaki filmlerinden birini (örneğin: Spirited Away) izlemenizi ısrarla tavsiye ederim.
Eminim seveceğinize :o)
15 günde bir posting,aaa, blogsahibesi uyuyor muuuuuu :D?
Yorum Gönder
<< Home